Voetbal, cultuur, Montego Bay en meer

Hoi allemaal,

Het is alweer een tijd geleden dat ik iets heb geschreven, dus bij deze weer eens een bericht uit Jamaica.

Vrijdag 5 juni:
Ons weekend begon met een potje voetbal op vrijdagavond met een aantal kinderen uit het appartementencomplex. Hierna een verfrissende duik in het zwembad om af te koelen.

Zaterdag 6 juni:
De volgende dag stond een cultureel uitje op het programma. We hebben de National Gallery, een museum in Kingston, bezocht. Dit is een museum waar een collectie van Jamaicaanse kunst te zien is. Er was vooral moderne kunst te zien, maar ook een stuk historie over het eiland werd verteld. ’s Avonds zijn we naar The Deck geweest, een café. Vorige keer dat we hier waren was de avond voor Goede Vrijdag, toen was het wel gezellig. Nu was er niet heel veel aan, er was vooral ouder volk.

Zondag 7 juni:
Vandaag hebben we overdag rustig aan gedaan. Om in de sfeer van voetbal te blijven: ’s avonds zijn we met Jamel naar een oefenwedstrijd voetbal Jamaica tegen Panama geweest in het National Stadium. Dit is hetzelfde stadion als waar Jamaica International Invitational werd gehouden. Jamaica won met 3-2 van Panama. Het stadion ging behoorlijk uit z’n dak, want Jamaica schijnt al lang niet meer van Panama gewonnen te hebben.

Maandag 8 juni en dinsdag 9 juni:
Deze week was onze een na laatste werkweek bij SWIL. Deze week zijn we bezig geweest met het afronden van het berekenen van de golven rond “The Islands”. Tevens zijn we bezig geweest met het berekenen van het transport van zand rond de eilanden, om te controleren of de eilanden en de stranden niet wegspoelen bij hoge golven.

Woensdag 10 juni:
Lang geleden had Jamel ons eens beloofd om ons mee te nemen naar Montego Bay, waar SWIL betrokken is bij de uitvoering van een aantal projecten. Vandaag was het eindelijk zover, we zijn een nacht naar Montego Bay geweest. Na Martijn gefeliciteerd te hebben en een cadeau te hebben gegeven (het was zijn verjaardag), zijn we vertrokken richting Montego Bay. Na een rit van 3,5 uur kwamen we aan in MoBay. Hier bezochten we eerst ‘The Palmyra’, een in aanbouw zijnd appartementencomplex aan zee. SWIL heeft het ontwerp gemaakt voor de golfbrekers en een nieuw aan te leggen strand. Comar, de eigen aannemer van SWIL, was verantwoordelijk voor de bouw van het ontwerp.
Na dit project gingen we naar het tweede project waarbij SWIL betrokken was, ‘Secrets’. Dit is een groot in aanbouw zijnd hotelcomplex. Hiervoor heeft SWIL tevens een ontwerp gemaakt voor een aantal stranden en golfbrekers om deze stranden te beschermen. SWIL is hier alleen toezichthouder op de bouw, een andere aannemer voert de bouw uit. Het project was nog in aanbouw, dus het was goed te zien hoe de golfbrekers en stranden aangelegd worden. In relatie met ons eigen project was dit interessant om te zien. Bij ‘Secrets’ ging Jamel overleg voeren met de uitvoerder. Ik heb gesnorkeld rond de golfbrekers, waar veel verschillende vissen te zien waren. Best gaaf om te zien.
Na een maaltijd Jerk Pork zijn we naar het hotel gegaan wat Jamel had geboekt voor ons en zichzelf. Het bleek hotel bleek eigenlijk een resort te zijn. We hadden twee appartementen, met per appartement eigenlijk ruimte voor vier mensen. De appartementen waren groter dan ons appartement in Kingston. Het kwam er op neer dat we ieder een eigen kamer hadden met eigen badkamer. Na een uur gerelaxt te hebben, gingen we met Jamel en een aantal vrienden van hem krab eten in een restaurant aan het strand. Dit was best een aparte ervaring: met een plastic schort voor moest je met een hamertje de krab kapot slaan om het vlees eruit te kunnen halen. Dit leverde wat hilarische momenten op. Hierna hebben we nog wat gedronken bij een Irish pub.

Donderdag 11 juni:
De volgende dag gingen we vroeg op om aan te terugreis te beginnen. Op de terugweg reden we een andere route dan op de heenweg. Jamel moest namelijk wat ophalen bij zijn moeder, die op het platteland woont vlakbij Black River. Van zijn moeder kregen we wat zelfgemaakte Jamaicaanse delicatessen mee. Deze hebben we gegeten bij aankomst in Kingston. Tevens kregen we een lading groente mee uit de tuin van Jamel’s moeder. Na het middageten was het tijd om nog een paar uur te gaan werken bij SWIL. Om de ‘verloren’ tijd in te halen, hebben we besloten om die avond pizza te bestellen bij SWIL en een keer tot half 9 ’s avonds door te werken. Vrijdag hebben we nog een gewone werkdag gehad.

Zaterdag 12 juni:
Dit weekend was het tijd voor een nieuw cultureel uitje in Kingston: Devon House. Devon House is een oud landhuis dat eigendom was van de eerste zwarte Jamaicaanse miljonair. Nu doet het dienst als museum. We hebben een rondleiding gehad door het museum. Na afloop hebben we ijs gegeten bij een kraampje op de binnenplaats van Devon House. Dit is een bekend adres waar je goed ijs kan kopen. Hierna hebben we nog de nodige souvenirs ingeslagen bij een souvenirwinkeltje.
’s Avonds waren we uitgenodigd voor een personeelsfeest van SWIL bij David (één van de directeuren van SWIL) thuis. Het begon om 17.00 uur. Om te laten zien dat we aardig ingeburgerd waren in de Jamaicaanse samenleving, kwamen we pas om kwart voor 6 binnen. Wat bleek: we waren nog de eersten! Langzaam maar zeker druppelden collega’s binnen. Het was van tevoren de bedoeling dat het een barbecuefeest zou worden, maar het werd een lopend buffet met allerlei gerechten. Onder het genot van bier en rum werd het een erg gezellige avond.

Zondag 13 juni:
Vandaag hebben we een soort van extra werkdag gehouden, omdat de tijd nu toch wel begon te dringen met nog maar één werkweek voor de boeg. Na uitgeslapen te hebben we een paar uur gewerkt aan het eindrapport.

Maandag 14 juni tot en met vrijdag 19 juni:
Deze week was de laatste werkweek bij SWIL. We hebben keihard gewerkt om zoveel mogelijk van het eindrapport af te krijgen. We zijn nog niet klaar met het eindrapport, dus zullen we bij terugkomst in Nederland nog een aantal dagen moeten werken om alles af te krijgen. Op donderdag hebben we voor alle collega’s van SWIL een eindpresentatie over het project gegeven. Het was leuk om te horen dat de directeuren erg tevreden waren over de door ons behaalde resultaten. Hierna hebben we een groepsfoto gemaakt, welke je hieronder kunt zien. Ik vind het jammer dat het project is afgelopen, SWIL is een leuk bedrijf om bij te werken met leuke collega’s. Aan de andere kant is het ook wel weer leuk om terug naar Nederland te gaan en iedereen daar weer te ontmoeten.
Op vrijdag hebben we Jamel mee uit eten genomen naar een goed Chinees restaurant, als bedankje voor wat hij allemaal voor ons heeft gedaan gedurende het project. Hij heeft ons namelijk niet alleen heel goed begeleid, maar ook diverse uitjes met ons ondernomen en ons een keer uitgenodigd om bij hem thuis te komen eten. Hierna zijn we nog met Jamel en Veronique (een andere collega) naar Red Bones geweest. Hier zijn we al een keer eerder geweest, toen Omar (een vriend van Veronique) daar optrad met zijn band. In het kader van het kunstfestival ‘Kingston on the Edge’ waren er optredens bij Red Bones. Tevens was er een expositie met werken van verschillende kunstenaars, waaronder beeldhouwer Dirk Koolmees, een Nederlander! Dit was wel grappig, hij is de eerste Nederlander die we tot nu toe zijn tegengekomen in Jamaica. Het was een gezellige afsluiting van onze werkperiode in Jamaica.

Zaterdag 20 juni (vandaag): Vandaag hebben we een rustige dag gehouden, gezwommen in het zwembad en spullen ingepakt voor de vakantie, die morgen begint. In mijn vorige bericht had ik verteld dat we een rondreis gaan maken langs de kust van Jamaica. We bezoeken Black River, Negril en Ocho Rios. Hieronder zie je onze vakantieroute.

Volgende week zal ik mijn laatste bericht plaatsen vanuit Jamaica, waarin ik jullie alles over onze vakantie zal vertellen.

Tot dan!

Groetjes Robbert

PS1: Lees ook ons weblog op onze projectwebsite www.oli.tudelft.nl/jamaica2009

PS2: Foto’s zijn te vinden op:
- http://picasaweb.google.com/robbertdrieman
- http://picasaweb.google.nl/m.hinborch
- http://picasaweb.google.com/martijnmonden