Week 3: werken en bergbeklimmen
Door: Robbert
Blijf op de hoogte en volg Robbert
28 April 2009 | Jamaica, Kingston
Onze eerste vijfdaagse werkweek is inmiddels achter de rug. Op dinsdag hadden we een uitgebreide vergadering met vijf medewerkers van SWIL. In deze vergadering werd ons duidelijk welke projectstappen we moeten doorlopen om het tot een goed einde te brengen. We hebben deze week een aanzet gemaakt met het opstellen van het eerste model, waarmee we kunnen voorspellen welke golven op de locatie van ‘The Islands’ kunnen optreden tijdens zware stormen. De eilanden moeten tijdens deze stormen niet wegspoelen. Het enige dat ons enigszins tegen gaat staan, is de voortgang met het programma MIKE21. Dit is een programma dat SWIL pas heeft aangeschaft. De medewerkers van SWIL weten er zelf nog weinig van af. Daarom moeten we veel zelf uitzoeken. Dit is op zich best leerzaam, maar op een gegeven moment wil ik ook gaan doen waar ik voor naar Jamaica ben gegaan: iets moois ontwerpen. Stapje voor stapje komen we wel verder, maar langzamer dan wij zouden willen.
Na onze werkweek stond een avontuurlijk weekend voor de deur. Dit weekend hebben we de hoogste berg van Jamaica beklommen: de Blue Mountain Peak. Deze berg, die ten oosten van Kingston ligt, is 2256 m hoog. Op zaterdagmiddag werden we om 13.30 opgehaald door een taxi bij ons appartement. Na een bochtige rit langs mooie hellingen en veel armoedige huisjes kwamen we aan in het bergdorpje Mavis Bank. Ons volgende vervoersmiddel van die dag zou een Land Rover zijn. Na een halfuur wachten - en aangesproken te zijn door een stel verkopers en gidsen, waarvan we uiteindelijk maar wat fruit kochten om van het gezeur af te zijn - kwam onze landrover inclusief rasta-chauffeur voorrijden. Samen met een Amerikaan, die wij tijdens het wachten in Mavis Bank hadden ontmoet, stapten wij achterin de laadbak van de Landrover. Omdat het begon te regenen, werd er met een zeiltje een nog even provisorisch afdakje geklust. Na een bochtige en een zeer hobbelige rit kwamen we aan bij onze verblijfplaats voor de nacht: Whitfield Hall. Dit is een koffieplantage op 1280 m hoogte met een hostel voor bergwandelaars. Op de foto’s kun je zien dat het ging om een zeer oud boerderijtje. Onze gastvrouw Lynette was al aan het koken toen we aankwamen. Tijdens het eten maakten we kennis met een groep van zes Japanners, die ook met ons de berg gingen beklimmen. Na een heerlijke Jamaicaanse maaltijd gingen we vroeg naar bed, om energie op te doen voor de klimtocht.
Om 1.45 uur ging de wekker. Na een verse kop Blue Mountain koffie waren we klaar voor de klimtocht naar de top. Samen met twee Jamaicaanse gidsen, de Amerikaan en de zes Japanners zochten we met zaklampen over kronkelige en soms steile paden de weg naar de top. Na een klimtocht van ruim drieënhalf uur bereikten we de top. We hadden geluk, het was helder bovenop de berg. Dit gebeurt niet heel vaak, meestal is het mistig bovenop de berg. We hadden dus een prachig uitzicht over de omliggende bergen, de zonsopgang en Kingston in de verte.
Na een half uur begonnen we met de afdaling. De afdaling was prachtig, hele mooie natuur om ons heen. Na een tocht van tweeënhalfuur kwamen we moe maar voldaan terug in Whitfield Hall. Daar was Lynette al bezig met het ontbijt klaar te maken. Na dit ontbijt en twee grote koppen Blue Mountain koffie was het tijd om weer naar beneden te gaan met de Land Rover. In Mavis Bank stond ondertussen de taxi al te wachten zodat we gelijk over konden stappen. Het was al met al een geweldige tocht!
Op het moment van schrijven hebben we alweer twee werkdagen van de vierde werkweek achter de rug. In deze dagen zijn we weer wat wijzer geworden over MIKE21. Vooral vandaag hebben we aardig wat voortgang geboekt met het opstellen van het rekenmodel.
Foto’s van ons Blue Mountains-weekend zijn te vinden op http://picasaweb.google.com/robbertdrieman in het album ‘Blue Mountain Peak’.
Foto’s van Martijn zijn te vinden op http://picasaweb.google.com/martijnmonden en foto’s van Milan op http://picasaweb.google.com/m.hinborch
Lees ook het nieuwe bericht op het blog van onze projectwebsite: http://www.oli.tudelft.nl/jamaica2009
Tot blogs!
Groetjes Robbert
Na onze werkweek stond een avontuurlijk weekend voor de deur. Dit weekend hebben we de hoogste berg van Jamaica beklommen: de Blue Mountain Peak. Deze berg, die ten oosten van Kingston ligt, is 2256 m hoog. Op zaterdagmiddag werden we om 13.30 opgehaald door een taxi bij ons appartement. Na een bochtige rit langs mooie hellingen en veel armoedige huisjes kwamen we aan in het bergdorpje Mavis Bank. Ons volgende vervoersmiddel van die dag zou een Land Rover zijn. Na een halfuur wachten - en aangesproken te zijn door een stel verkopers en gidsen, waarvan we uiteindelijk maar wat fruit kochten om van het gezeur af te zijn - kwam onze landrover inclusief rasta-chauffeur voorrijden. Samen met een Amerikaan, die wij tijdens het wachten in Mavis Bank hadden ontmoet, stapten wij achterin de laadbak van de Landrover. Omdat het begon te regenen, werd er met een zeiltje een nog even provisorisch afdakje geklust. Na een bochtige en een zeer hobbelige rit kwamen we aan bij onze verblijfplaats voor de nacht: Whitfield Hall. Dit is een koffieplantage op 1280 m hoogte met een hostel voor bergwandelaars. Op de foto’s kun je zien dat het ging om een zeer oud boerderijtje. Onze gastvrouw Lynette was al aan het koken toen we aankwamen. Tijdens het eten maakten we kennis met een groep van zes Japanners, die ook met ons de berg gingen beklimmen. Na een heerlijke Jamaicaanse maaltijd gingen we vroeg naar bed, om energie op te doen voor de klimtocht.
Om 1.45 uur ging de wekker. Na een verse kop Blue Mountain koffie waren we klaar voor de klimtocht naar de top. Samen met twee Jamaicaanse gidsen, de Amerikaan en de zes Japanners zochten we met zaklampen over kronkelige en soms steile paden de weg naar de top. Na een klimtocht van ruim drieënhalf uur bereikten we de top. We hadden geluk, het was helder bovenop de berg. Dit gebeurt niet heel vaak, meestal is het mistig bovenop de berg. We hadden dus een prachig uitzicht over de omliggende bergen, de zonsopgang en Kingston in de verte.
Na een half uur begonnen we met de afdaling. De afdaling was prachtig, hele mooie natuur om ons heen. Na een tocht van tweeënhalfuur kwamen we moe maar voldaan terug in Whitfield Hall. Daar was Lynette al bezig met het ontbijt klaar te maken. Na dit ontbijt en twee grote koppen Blue Mountain koffie was het tijd om weer naar beneden te gaan met de Land Rover. In Mavis Bank stond ondertussen de taxi al te wachten zodat we gelijk over konden stappen. Het was al met al een geweldige tocht!
Op het moment van schrijven hebben we alweer twee werkdagen van de vierde werkweek achter de rug. In deze dagen zijn we weer wat wijzer geworden over MIKE21. Vooral vandaag hebben we aardig wat voortgang geboekt met het opstellen van het rekenmodel.
Foto’s van ons Blue Mountains-weekend zijn te vinden op http://picasaweb.google.com/robbertdrieman in het album ‘Blue Mountain Peak’.
Foto’s van Martijn zijn te vinden op http://picasaweb.google.com/martijnmonden en foto’s van Milan op http://picasaweb.google.com/m.hinborch
Lees ook het nieuwe bericht op het blog van onze projectwebsite: http://www.oli.tudelft.nl/jamaica2009
Tot blogs!
Groetjes Robbert
-
29 April 2009 - 07:42
Opa Drieman:
Hoi Robbert,
We volgen trouw al je belevenissen op Jamaica!
Fijn dat het goed gaat met jullie project, al is het nog in het begin.
De week-enden worden door jullie ook wel goed benut!
Eigenlijk heb je er een prachtige en onvergete-
lijke vacantie bij!
Prachtige foto's hebben jullie gemaakt.
Liefs en groeten van Opa en Oma Drieman
-
02 Mei 2009 - 20:54
Bert En Zwaantje:
Ha Robbert,
Door jouw reactie op Iris'weblog hier terecht gekomen. Leuk om zo lezen hoe het je op rumeiland vergaat. Goede tijd en veel pezier gewenst. We blijven meelezen.
Hartelijke groet,
Bert en Zwaantje
-
04 Mei 2009 - 14:54
Iris:
Hey Robbert,
Geweldig dat het het 'serieuze' onderzoek kan afwisselen met bergbeklimmen en andere leuke dingen!Leuke verhalen en mooie foto's.Succes de komende week en ik blijf je volgen vanuit Azie:-)
X
Iris -
06 Mei 2009 - 15:06
Jaron:
Hey HOETS!
supervet om al je verhalen te lezen. We zijn je nog niet vergeten hoor ;-)
kom snel maar weer es een oerhollandsch biertje drinken. Succes ook met je project!
Hasta la vista
Jaron -
07 Mei 2009 - 17:05
Clemens:
Hi Robbert,
Nou, ik krijg al lezende de indruk dat het vet party time is bij jullie! Beetje zonne, carnaval, paintball, chillen bij het zwembad, rasta, rum en vrouwen en uhh, oh ja af en toe wat werken! hahaha geniet er maar van.
Ik ga hier in een regenachtig Frankrijk gewoon door met hard zwoegen LOL. Had ik maar een vak moeten leren :-) Goretjes en een hele fijne (verdere) tijd gewenst.
Je Ex Stiefvader Clemens -
12 Mei 2009 - 10:24
Jaap:
Nou nou nou week 3 zit erop, 5 dagen werken!!!! is dit niet te veel van het goede. Wij in Europa werken toch allen maar 5 dagen.(grapje) Veel plezier daar en hou je haaks
Gr Jaap
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
